Historia parafii

Historia parafii

Historia parafii

Pośród powstałych po zakończeniu II Wojny Światowej bydgoskich wspólnot parafialnych znalazła się parafia p.w. Ducha Świętego, którą utworzono przy wybudowanej w 1932 r. kaplicy zakonnej Zgromadzenia Ducha Świętego przy ul. Kujawskiej 117.

Parafia powstała 1 października 1946 r. na mocy dekretu Prymasa Polski kard. Augusta Hlonda z dnia 24 sierpnia 1946 r. z podziału parafii bydgoskich: św. Marcina i Mikołaja oraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy na Szwederowie i liczyła wówczas 2400 wiernych.

Pierwszym proboszczem został o. Stanisław Janiuk (1946-1960), w późniejszych latach tę funkcję pełnili m.in.: o. Jan Obarski, o. Stefan Smolarek, o. Leon Zaremba, o. Tadeusz Michalski, op. Jerzy Bernacki  o. Andrzej Różański, o. Władysław Budziak, o. Marek Karczewski i o. Miroslaw Zabrocki

Obecnie proboszczem jest o. Maciej Sierzputowski CSSp.

W latach 1949-1950 z powodu aresztowania proboszcza oraz pracujących ojców przez UB, duszpasterstwo sprawowali kapłani z parafii NMP Nieustającej Pomocy.W tym czasie czterokrotnie podpalano dom zakonny. W 1976 r. przy kościele i istniejącym domu zakonnym utworzono Wyższe Seminarium Duchowne Zgromadzenia Ducha Świętego.

Na początku lat osiemdziesiątych wspólnota parafialna liczyła już 16.500 wiernych. Z tego też powodu w 1983 r. rozpoczęto starania o budowę nowego kościoła, który pierwotnie miał znajdować się na terenie przyklasztornym.

Utworzenie w 1987 r. parafii Bożego Ciała, sprawiło, że centrum parafii przesunęło się na Osiedle Wyżyny. 7 lipca 1989 r. otrzymano decyzję na budowę tymczasowej kaplicy przy ul. Glinki 40. Zgromadzenie Ducha Świętego zakupiło teren pod kaplicę i kościół. Po wybudowaniu kaplicy, w której przez 18 lat sprawowano liturgię, rozpoczęto prace budowlane mające za cel budowę domu zakonnego wraz z zapleczem parafialnym.

25 marca 1998 r. zmieniły się po raz kolejny granice parafii. Kościołem parafialnym stała się kaplica przy ul. Glinki 40, a dotychczasowy kościół p.w. Ducha Świętego przy zmienionej nazwie Aleje Jana Pawła II 117 stał się kościołem rektorskim na terenie parafii Ducha Świętego.

W lutym 1999 na ul. Glinki 40 przeniesiono biuro parafialne, a 30 października 1999 r. decyzją Ojca Prowincjała Grzegorza Kosielskiego i za zgodą Arcybiskupa Gnieźnieńskiego Henryka Muszyńskiego erygowano tam nowy Dom zakonnym.Intensywna budowa kościoła p.w. Niepokalanego Serca NMP rozpoczęła się dopiero w 1997 r. po ostatecznym zatwierdzeniu planów budowlanych. W tym czasie trwały prace budowlane związane z wykończaniem domu zakonnego i pomieszczeń biurowych oraz wznoszono mury nowego kościoła.

W czerwcu 2004 r. uzyskano zgodę na czasowe użytkowanie obiektu kościelnego, co sprawiło, że coraz częściej zaczęto sprawować liturgię w nowym kościele. Od wiosny 2007 r. liturgię przeniesiono do budynku wznoszonego kościoła.